Tiroid bezinin elle muayenesinde yahut ultrasonla denetiminde “nodül” denilen çapları birkaç milimetre ile birkaç santimetre ortasında değişen yumrular tespit edilebilir. Nodüllerin vakit içinde nasıl değiştiklerinin denetimi ve takibi gereklidir. Zira düşük bir mümkünlük olsa da uzun vadede kansere dönüşme ihtimalleri vardır. Bu ihtimal nodülün sıvı değil katı içerikli olması halinde ve hormon üretiminin düşük olması halinde (sintigrafide soğuk – solidnodül) daha yüksektir.
Her hastaya iğne biyopsisi yapılması kaide değildir. Özellikle iğne biyopsisi yapılmasıgerekenler; çapı2 cm den büyük nödülü olan hastalar ve nodül çapı daha küçük olsa dahikalsifikasyonsaptanmış olan hastalardır.
Tiroid ince iğne biyopsisitiroid dokusuna direkt yahut ultrason eşliğinde iğneler batırılarak doku alınıp incelenmesi sürecidir. Biyopsi ile takipgereksiz ameliyatları önlemekaçısından yararlıdır. Lakin güvenilirlik açısındankısıtlılıkları olanbir usuldür.
Biyopsinin mevcut durumu tam yansıtabilmesi için genellikle bir çok yere, bir çok kez iğne batırılması gereklidir. Tekrar de yaklaşık her dört biyopsiden birinde alınan doku örneği tam sonuç vermeye yetmez.
Biyopsi sonucu kanser var dediği vakit bu çabucak her vakit doğrudur ancak yok dediğinde durum biraz karışıktır. Zira biyopsi ile kanser olgularının tümünün yakalanması teknik olarak mümkün değildir. En büyük handikap iğnenin bir noktaya batarken bunun hemen etrafındaki küçük bir kanser adacığının atlamış olabilme ihtimalidir.
İğne biyopsisi pak (benign) rapor edilen hastaların ileriye yönelik takibinde her 5-6 olgudan bir adedinin aslında kanser olduğu sonradan anlaşılır. Ameliyat olmuş kesin patolojisi kanser çıkmış hastaların geriye dönük incelenmesinde yaklaşık her dört hastadan birinin evrakında evvelden sonucu pak çıkmış bir iğne biyopsisi raporu bulunur.
