Yeni araştırmalar, koşmanın depresyon ve anksiyete tedavisinde antidepresanlar kadar etkili olabileceğini gösteriyor. Ancak uzmanlar, en iyi tedavi yaklaşımının çok sayıda faktöre ve bireysel koşullara bağlı olarak değişebileceğini vurguluyor
MEDİMAGAZİN – European College of Neuropsychopharmacology’nin yıllık konferansında sunulan ve Journal of Affective Disorders’da yayımlanan bir çalışma, antidepresanlar ile koşu egzersizlerinin anksiyete, depresyon ve genel sağlık üzerindeki karşılaştırmalı etkilerine ışık tuttu.
Amsterdam’dan bilim insanlarının öncülük ettiği araştırma, ruh sağlığı tedavisine yönelik bu iki farklı yaklaşımın doğrudan karşılaştırılması açısından öncü nitelikte.
Yüzde 44 iyileşme gösterdi
Araştırmacılar depresyon, anksiyete bozukluğu ya da her ikisiyle birden boğuşan 141 hastayı kapsayan 16 haftalık bir çalışma boyunca koşu terapisinin antidepresan bir ilaç olan essitaloprama karşı etkilerini inceledi.
Çalışma, hem koşu seanslarına katılan grubun hem de ilaç alan grubun depresyon veya anksiyete semptomlarında yaklaşık %44 iyileşme yaşadığını ortaya koydu. Ayrıca, koşu grubunda kilo, bel ölçüsü ve kalp sağlığı gibi fiziksel sağlık unsurlarında da iyileşmeler görüldü.
Depresyon tedavisinin çok yönlü doğası
Çalışma aydınlatıcı veriler sunarken, uzmanlar depresyon veya anksiyete için en uygun tedavinin çok yönlü olduğunun ve çeşitli faktörlere bağlı olduğunun altını çiziyor. Psikiyatrik epidemiyoloji profesörü Brenda Penninx, CNN’ne verdiği demeçte antidepresanların genel etkinliği ve güvenliğine vurgu yaparken, aynı zamanda hastaların farklı tepkileri ve farklı tedavilere katılma isteklerini göz önünde bulundurarak tedavi seçeneklerimizi genişletmemiz gerektiğinin altını çizdi.
Egzersiz ve ilaç tedavisi birbirini dışlamıyor
Psikiyatri ve ruh sağlığı alanında yardımcı profesör olan Felipe Barreto Schuch gibi uzmanlar, egzersiz ve ilaç tedavisinin birbirini dışlamadığını ve ek riskler olmaksızın aynı anda uygulanabileceğini vurguladı.
Bilimsel fikir birliğinin, farklı müdahalelerin bir kombinasyonunu içerebilecek kişiselleştirilmiş tedavi planlarının önemini vurguladığı düşünüldüğünde, bu bakış açısı oldukça önem taşıyor.
Egzersiz ve ilaç tedavisinin depresyon tedavisindeki etkinliğini inceleyen araştırma ortamı kendi zorluklarını ortaya koyuyor. Örneğin, çoğu çalışma, yaygınlıkları ve araştırma bağlamlarında güvenli olmaları nedeniyle depresyonun daha hafif formlarına odaklanma eğiliminde. Sonuç olarak, şiddetli depresyonun egzersizle tedavisine ilişkin veri az ve bu alanı daha fazla araştırmak için daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç var.
Kişiden kişiye değişebilir
Bilimsel topluluk, ne egzersizin ne de ilaç tedavisinin tüm hastalar için aynı şekilde işe yaramayacağı göz önüne alındığında, tedavi planlarını bireysel ihtiyaçlara göre uyarlamanın önemini vurguladı. Özel durumları değerlendirebilecek ve bilinçli kararlar alınmasına yardımcı olabilecek sağlık hizmeti sağlayıcılarıyla açık tartışmalara girmek, mevcut sayısız tedavi seçeneği arasında gezinmek için büyük önem taşıyor.
Egzersizi depresyonu hafifletmek için bir araç olarak düşünenler için, rahatlama deneyimlemek için gereken sürenin bireyler arasında önemli ölçüde değişebileceğini unutmamak gerekiyor. Bazıları düzenli egzersizle birkaç hafta içinde iyileşme gözlemleyebilirken, diğerleri için birkaç aylık özel çaba gerekebilir. Bu nedenle, egzersiz rutinlerinde tutarlılığı korumak, potansiyel olumlu etkilerin farkına varmak gerekiyor.
