Hemoroid, anüsün çabucak içini döşeyen mukoza denilen tabakanın altında yer alan damarsal yapılar olarak tanım edilebilir. Yumuşak yastıkçıklar formundadırlar. Anatomik olarak olağanda var olan hemoroid pakelerinin gaitanın geçişini kolaylaştırıcı bir tesirleri bir tesirleri olduğu düşünülür.
Olağanda bulunan bu hemoroid pakelerini oluşturan damarsal yapıların değişik nedenler ile genişlemesi sonucunda hemoroidal hastalık oluşur. Mevcut pakeler genişler, uzar ve anüsten dışarıya hakikat şişer. Damarsal yapıların genişlemesinin esas sebeperi, çok ıkınma ve gebelik üzere karın içi basıncının artmasıdır.
Hemoroidal hastalığın belirtileri pakelerin anüsün içinde (İç hemoroid) ya da dışında (Dış hemoroid) oluşuna nazaran değişiklik gösterebilir. İç hemoroid varlığında birden fazla defa pakeler anüsün dışında görünmezler. Lakin anüs içinde bir dolgunluk ve daima gaita varmış hissi (Tenezm) yaratabilirler. Kabızlık durumunda ise, sert gaitanın geçişi esnasında kanamaya neden olabilirler. Bu kanama çoklukla gaita yapılmasından sonra damla damla parlak kırmızı renkli bir kanamadır. Birçok defa kanamaya ağrı eşlik etmez. Dış hemoroid varlığında ise, hemoroid pakeleri anüsten dışarı hakikat çıkmışlardır. Bazen içlerindeki kan pıhtılaşır ve hemoroid pakesi sertleşerek şiddetli ağrıya yol açar (Tromboze hemoroid).
Hemoroidal hastalığın biz cerrahlar için en kıymetli yanı, kalın barsağın bilhassa son kısımlarındaki kanserlerin bir belirtisi olarak ortaya çıkabilmeleridir. Bu nedenle hemeroidal hastalık saptandığında kesinlikle ve öncelikle rektal tuşe (Parmak ile muayene) ve kolonoskopi yapılmalıdır.
Hemoroidal hastalık 4 derece olarak sınıflanır;
1.Derece: Pakeler görünmez, anüsten dışarı çıkmaz, lakin parmak ile muayene ya da anoskopi ile görülebilir. Tek bulgu tenezm ve kanamadır. Birden fazla sefer ameliyat gerekmez ve ilaçlar ile tedavi edilebilir.
2. Derece: Pakeler ıkınma ile anüsten dışarı çıkarlar ve resen içeri girerler. Yalnızca kanama şiddetli ise cerrahi müdahale gerektirirler.
3.Derece: Pakeler ıkınma ile anüsten dışarı çıkarlar ve fakat el ile anüsten içeriye itilebilirler. Tedavisi birçok kere cerrahi olarak mümkündür.
4.Derece: Pakeler daima olarak anüsün dışındadır ve anüsten içeri itilemezler. Şiddetli ağrı mevcuttur. Tıbbi tedavi sonrası cerrahi tedavi gerektirirler.
Hemoroidal hastalığın tıbbi tedavisinde; gaita alışkanlığını düzenlenmesi, varsa kabızlığın giderilmesi, pakelerdeki kanlanmayı azaltıcı ilaçlar, kortizon içeren kremler kullanılmaktadır.
Cerrahi tedavide klasik ve en tesirli sistem, pakelerin çıkarılması ve damarların köklerinden bağlanmasıdır. Bu metot ile ameliyat sonrası periyot ağrı başka yollara nazaran daha fazladır lakin hastalığın tekrarlama mümkünlüğü en düşük olan usuldür.
Klasik cerrahi tadevi dışında, band ligasyon, Longo prosedürü, Lazer üzere süreçler de kullanılmaktadır. Band ligasyon ekseriyetle şiddetli kanamaya yol açan pakelerin tedavisinde kullanılır. Lakin gerçek bir hemoroid tedavisi sağlamaz. Longo formülünde ise, bu süreç için özel olarak üretilmiş stapler ismi verilen aygıtlar kullanılır. Ameliyat sonrası devirde ağrı çabucak hemen hiç olmaz ve aktif bir hemerid tedavisi sağlanır. Fakat önemli komplikasyonlara yol açabilen bir formüldür , tecrübe gerektirir ve maliyeti yüksektir.
Hemoroidal hastalığın tedavisinde Lazer kullanılması son yıllarda giderek artmaktadır. Lokal anestezi ile yapılabiliyor olması, hastanede yatmayı gerektirmemesi ve süreç sonrası ağrının olmaması en değerli avantajlarıdır. Uzak devirde nüks oranları konusu şimdi tam netleşmemiştir. Seçilmiş hastalarda muvaffakiyetle uygulanabilir.
2 dakika okuma süresi
