KIL DÖNMESİ(PİLONİDAL SİNÜS)
En sık kuyruk sokumunda görülen hastalık erkeklerde 3-4 kat fazla görülür. Hastalık en çok
17-25 yaşları ortasında görülür.
Pilonidal sinüsün doğuştan mı yoksa sonradan mı olduğu hala tartışmalıdır.
kılların batması sonucu olabileceği üzere kıl kökü boşluklarının (follikül) bir tıkaç ile tıkanıp,
iltihap oluşturması sonucu da hastalık gelişebilir.
Pilonidal sinüs tedavi edilmesi gereken, hastayı ve etrafını rahatsız eden bir durumdur.
Tedavi seçenekleri çok tartışmalıdır. Tedavilerin başarısı hastalığın tekrar (nüks) oranı ile
değerlendirilir. Tıpkı çeşit tedavinin çeşitli yayınlarda çok farklı muvaffakiyet oranları
bildirilmektedir.
Ameliyatsız pilonidal sinüs tedavileri ortasında en yaygın bilineni gümüş nitrat ve fenol gibi
koroziv hususların lokal uygulanması ile yapılan tedavisidir. Bu tedavi yöntemlerinin
sonuçları çoklukla yüz güldürücü değildir. Hastalık sık olarak tekrarlamaktadır.
Pilonidal sinüs hastalığında şikayeti olmayan (asemptomatik) hastalara tedavi yaklaşımı
belirgin olmayıp, semptomatik (akıntı, kanama, infeksiyon ve apse) hale gelen hastalarda
gerekli konservatif tedavi sonrası çoğunlukla cerrahi sistemler önerilmektedir.
Cerrahi tedavi seçenekleri üç kümede incelenebilir:
1-Primer kapama: sinüs çıkarılıp yara dudaklarının karşılıklı dikilmesidir. Nüks oranı
ameliyatsız sistemlere nazaran daha uygun lakin ameliyat tekniklerinden berbattır. Lokal anestezi
ile yapılabilir.
2-Açık bırakma: Eksizyon sonrası açık bırakarak (sekonder iyilesme) daima pansumanlarla
2-4 ay içinde güzelleşme sağlanır. Nüks oranı primer ameliyattan daha yeterli, yamalı (flepli)
yöntemlerden daha berbattır.
3-Yamalı (flepli) ameliyatlar: pilonidal sinüs bölgesi çıkarıldıktan sonra oluşan boşluk
hastanın kendi kalça dokusundan oluşturulan flep ile kapatılır. Son yıllarda milletlerarası bilim
çevrelerinde tanınan olan Limberg flep ve ayrıyeten Karydakis flep ile V-Y flep rotasyonu gibi
ameliyat çeşitleri bu gruptadır. Muvaffakiyet oranları en güzel tekniklerdir. Tansiyon olmadığından ağrı
çok azdır.
Cerrahi formülün seçiminde en değerli öge nüks oranları olmak üzere pansuman sıklığı,
anestezi seçimi, yandaş hastalıkları, cerrahi prosedürün komplikasyon oranları üzere faktörler ön
plana çıkmaktadır.