Obezite değerli sıhhat meselelerinden biridir. ABD’de erişkinlerin %54,9’u fazla kilolu, %22,3’ü ise obezdir. Ülkemizde de bu oranlar farklı değildir. Vahim olan obezitenin çocuklarda da sık görülmeye başlamasıdır. Teknolojinin ilerlemesi, daha hareketsiz hayat sürmemiz nedeniyle, konsantre besinler, abur cubur, hazır besinlerin daha fazla tüketilmesiyle tüm dünyada süratle artmaktadır. Dünya Sıhhat Örgütü (DSÖ) obeziteyi tanımlamaya yönelik bir indeks formüle etmiştir. (VKİ; Beden kitle indeksi), (BMİ; body mass index) olarak isimlendirilen bu indeks hastaların (kilogram cinsinden) yüklerinin metre cinsinden uzunluklarının iki kez bölünmesiyle hesaplanmaktadır. Obezite, VKİ’nin 30 ya da üzerindeki bedellerde olmasıyla tanımlamaktadır. 40 üzerinde morbit obez olarak sınıflanır. Kendi hesaplamamızda bu pahaları buluyorsak risk altındayız demektir. Bel ölçümü erkeklerde 102 cm, bayanlarda 82 cm’nin üzerinde olması yandaş hastalıklara yakalanma riskimizi arttırmaktadır. Bilimsel çalışmalar, obezitenin; kalp hastalıkları, tip 2 diabetes mellitus şeker hastalığı, hipertansiyon, inme, makul tipte kanserler (endometrial rahim, göğüs, prostat, kolon, vb), dislipidemi, safra kesesi hastalıkları, uyku apnesi ve öteki teneffüsle ilgili sıkıntılar, osteoartrit kireçlenme üzere hastalıkların görülmesini, tüm sebeplere bağlı vefat oranını arttırdığını, erkek ve bayanda kısırlığa sebep olabildiğini, duygusal gerginlik ve toplum tarafından dışlanma damgalanma üzere çeşitli fizikî ve ruhsal komplikasyonlara yol açtığını göstermektedir. Tüm bu hastalıklara yakalanma riskini arttırdığından ve önemli formda hayat kalitesini bozduğundan ötürü değerli bir hastalıktır ve tedavi edilmesi gerekmektedir. Obeziteyi tedavi etmeden bu hastalıklarla uğraşmak bataklığı kurutmadan sinek avlamaya benzemektedir. Kesinlikle uygun sağlıklı kiloya gelmek için de planlama yapmak gerekir. Obezitenin sebeplerinde rol alan birçok etmen ortasında fazla güç alımı, yetersiz güç tüketimi, genetik yatkınlık, ruhsal gerilim, sosyoekonomik seviyenin düşüklüğü yer almaktadır. Obez anne babalarının çocuklarının obez olma mümkünlüğü %80 iken bu risk olağan anne babaların çocuklarında %15’tir. Bu durumun yalnızca genetik faktörlerden ötürü değil birlikte yaşadığımız tıpkı mutfağı kullandığımız için de olduğunu düşünüyorum. Üzüm üzüme baka kararır. Kendi deneyimimde tedavi olan obez hastaların aile bireylerinin de kilo verdiklerine şahidim. Hastalıkların olduğu üzere sıhhatte bulaşıcıdır. Siz sağlıklı yaşayın, aile fertlerini ve arkadaşlarınızı da etkilediğinizi göreceksiniz.
Tedavisi bazen sıkıntı olsa da tedavisiz bir hastalık değildir. Kalori alımını azaltmak ve güç tüketimini arttırmak temel unsurdur. Birinci kademede uygun diyet, diyette istikrar ve hareket etmek çok değerlidir. Ne ve ne kadar yediğimizi düzenlememiz, hareket etmeyi ve tertipli egzersiziz hayatımıza sokmaya bu alışkanlıkları da çocuklarımıza kazandırmak zorundayız. Beden tartısını onda bir düşürmek bile yandaş hastalıklara yakalanma riskini epey azaltmaktadır. Ameliyat sonraki planda düşünülür. Diyet ve idman ile kilo verilmeye ya da tekrar tekrar kilo alımı durumlarında, gerektiğinde ameliyat düşünülmelidir. Unutulmamalıdır ki obez yaşamak risklidir. Obezite yazgı değil hastalıktır, tedavi edilebilir, tedavi edilmelidir.