Japonya’daki Nagoya Üniversitesi Tıp Fakültesi tarafından yapılan yeni bir araştırma, Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) ve Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğuna (DEHB) genetik yatkınlığı olan çocukların ekran başında daha fazla zaman geçirme eğiliminde olduğunu ortaya koyuyor
MEDİMAGAZİN – Psychiatry Research dergisinde yayınlanan araştırma, OSB riski taşıyan çocuklarda bu artan ekran süresinin erken çocukluk döneminden itibaren daha belirgin olduğunu, DEHB riski taşıyanlarda ise yaş ilerledikçe ekran süresinde kademeli bir artış olduğunu gösteriyor.
Nagoya Üniversitesi Tıp Fakültesi’ndeki araştırmacılar, 437 çocuğu kapsayan ve DNA’larındaki 6,5 milyondan fazla polimorfizmi inceleyen kapsamlı bir çalışma yürüttü. Analiz, çocukların OSB ve DEHB’ye genetik yatkınlığını değerlendirmeyi amaçladı. OSB için daha yüksek genetik risk taşıyan çocukların, küçük yaşlardan başlayarak uzun süreler boyunca ekranlarla meşgul olma olasılıklarının daha yüksek olduğunu keşfettiler. Benzer şekilde, DEHB’ye genetik yatkınlığı olan çocukların da büyüdükçe ekran başında geçirdikleri zamanın giderek arttığını gösterdi.
OSB’de riski taşıyan çocuklarda ekran süresi de artıyor
Çalışmanın baş araştırmacısı Dr. Nagahide Takahashi, genetik olarak OSB riski taşıyan çocukların daha yüksek ekran süresi kategorilerine girme olasılığının önemli ölçüde daha yüksek olduğunu vurguladı.
Takahashi, uzun ekran süresinin daha önce OSB ve DEHB’nin bir nedeni olarak öne sürülmesine rağmen, bulgularının, özellikle çocukların insanlardan ziyade nesnelere daha fazla ilgi duyduğu OSB’de bunun bir semptom olabileceğini gösterdiğini açıkladı.
Ebeveyn ve bakıcılara uyarı
Dr. Takahashi, aşırı ekran süresi potansiyeline ve oyun bağımlılığının yaygınlığına dikkat çekerek DEHB riski taşıyan çocuklar için dikkatli olunmasını tavsiye etti. Ebeveynlerin ve bakıcıların, sorunlu hale gelmesini önlemek için ekran süresini yönetme konusunda dikkatli ve proaktif olmalarını önerdi.
Bu çalışmanın sonuçları, nörogelişimsel bozukluğu olan çocukların ebeveynleri ve bakıcıları için yeni perspektifler sunuyor. Dr. Takahashi, ekran süresine izin verdikleri için kendilerini suçlu hissetmek ya da eleştirilmek yerine destek ve alternatif davranış yönetimi stratejileri sunulmasını önerdi. Bu yaklaşım, çocukların benzersiz ihtiyaçlarına göre uyarlanmış daha etkili çocuk yetiştirme stratejilerinin geliştirilmesine yardımcı olabilir.
