Yaygın kullanımda kısaca reflü (gastroösofagiyel reflü) diye anılan rahatsızlık mide ile yemek borusu ortasındaki kapak sisteminin bozulması sonucu gelişir. Karın içindeki yüksek basınç, mide içeriğini daha düşük basınçlı göğüs boşluğunda bulunan yemek borusuna yanlışsız iter. Olağanda bu kapak sistemi taşmayı pürüzler. Lakin çağdaş çağdaki süratli ve çok yemek yeme, doyma hissi oluşana kadar mideyi çok şişirir ve kapak sistemini zorlar. Ayrıyeten çok yağlı besinler, çikolata, sigara ve alkol de bu kapak sistemini gevşetir. Bunun sonucunda çabucak herkeste aralıklı görülen reflü sayısı ve mühleti artar. Oluşan göğüs içinde yanma, ağıza acı su, hatta besinlerin gelmesi üzere rahatsızlık hissi bireyde yemek borusunu temizleme ihtiyacı doğurur. Bu da su içerek, yutkunarak hatta besin alarak yemek borusundaki tahriş edici içeriğin tekrar mideye itilmesini sağlar. Lakin yutkunmakla alınan hava ve tükürük, içilen su mideyi daha da şişirir ve kapak sistemini daha da zorlar. Uzun mühlet devam eden reflü durumunda artık kapak sistemi kalıcı olarak fonksiyonunu yitirir.
Reflüye bağlı oluşan ağıza acı su ve besin gelmesi, daima hale gelebilen göğüs ardında yanma, kronik öksürük, ses kısıklığı kısa periyotta hayat konforunu bozar. Kişi artık yemek yemeye korkar hale gelebilir. Uzun devirde midenin asitli içeriğinin yemek borusunda yaptığı hasar derinleşir; evvel yanma azalır hatta kaybolur. Lakin bu reflünün güzelleştiği manasına gelmez. Bilhassa ağıza acı su gelmesi ve öksürüğün devam etmesi bunun bir göstergesidir. Yemek borusundaki hasar uzun periyotta kansere dahi gidebilen değişikliklerin başlangıcıdır.
Hastalığın teşhisinde en değerli tetkik endoskopidir. Tipik yakınmalarla birlikte yemek borusunda hasar (ösofajit) saptanması teşhis koydurucudur. Şayet endoskopi ile yemek borusunda rastgele bir hasar saptanmazsa; tipik yakınmaları olan hastada 24 saat boyunca yemek borusunun mide asidine ne kadar maruz kaldığı özel aygıtlar aracılığı ile ölçülür. Şayet asitli mide içeriğinin aşikâr ölçümlere nazaran yüksek olduğu belirlenirse endoskopi olağan bile olsa reflü tanısı doğrulanır.
Reflü tanısı konan hastada birinci tedavi, ilaçlar ile mide asit içeriğinin yakıcı özelliğini gidermektir. Natürel ki yemek tüketme usulü ve alışkanlıklarının da düzeltilmesi gerekir. Bu tedbirlerle hastaların %90`ı rahatlar. 2 aylık ilaç tedavisinden sonra ilaca orta verilir ve hastanın yakınmaları kıymetlendirilir. İlaçlı tedaviye karşılıksız yahut şikayetleri ilaç kesildikten sonra tekrar başlayan hastalarda ameliyat seçenekleri değerlendirilmelidir. Yakınmaları ilaç kesildikten sonra tekrar başlayan hastalarda daima (ömür boyu) ilaç tedavisi gerekebilecektir. Bu nedenle 10 yıldan daha uzun mühlet ilaç kullanımı olabilecek, ek hastalıkları az olan daha genç hastalarda ameliyat kalıcı ve âlâ bir seçenektir.
Ameliyat günümüzde kapalı (laparoskopik) sistemle yapılmaktadır. Basitçe tanımlarsak, ameliyat sırasında midenin zirve noktası yemek borusu etrafına sarılır ve yeni bir kapak sistemi oluşturulur. Her ameliyat üzere bu ameliyatın da kendine ilişkin riskleri ve komplikasyonları bulunmakla birlikte hakikat hastalarda, gerçek biçimde yapılmış ameliyatlarda muvaffakiyet %90 dolayındadır.
