Vitiligo rastgele bir yaşta ortaya çıkabilen, değişik büyüklükte ve sayıda, yeterli sonlu, süt beyazı renkte
yamalar biçiminde görülen, melanosit yıkımı ile karakterize kazanılmış bir deri hastalığıdır. Hastalığın
asemptomatik (şikayete neden olmaması) olmasına karşın görülen alanlardaki depigmentasyon (renk
yokluğu) önemli kozmetik bozukluğa yol açmakta ve bilhassa koyu deri rengi olan bireylerde ruhsal bir
bozukluğun kaynağı olabilmektedir.
Vitiligonun patogenezi (oluşma nedeni) ve genetiği hakkında çok az şey biliniyor olsa da göze batan
görünümünden ötürü binlerce yıldır bilinen bir hastalıktır. Toplumlarda yaş, cinsiyet ve ırk ayrımı
yapmadan %0,14-8,8 oranlarında görüldüğü düşünülsede mümkün insidansı (görülme olasılığı) %1-2
ortasındadır. Vitiligo rastgele bir yaşta gelişebilir. hastalığın başlangıcı doğumla 81 yaş arasında
rastgele bir yaşta olabilir. Konjenital(doğuştan) vitiligo çok enderdir. Hastaların %50′ si 10-30 yaşlar
ortasındadır.
Bir teoriye nazaran genetik faktörler, gerilim, toksik bileşiklerin birikimi, enfeksiyonlar, otoimmünite, değişmiş
hücre ortamı, bozulmuş melanosit göçü ve proliferasyonunun tamamının vitiligo hastalığına yol
açabileceği öne sürülmüştür.
Vitiligolu hastalar ekseriyetle hastalıklarının başlangıcını spesifik bir ömür olayına, krize yahut hastalığa
bağlayabilirler. birden fazla hastalığı bir iş kaybı, yakın bir aile bireyinin vefatı, kaza ve önemli bir hastalıkla
ilişkilendirebilir.
Klinik olarak yuvarlaktan oval hale kadar değişen, kenarları yavaşça fırçamsı yahut epey aralıklı taraklı
görünümde, birkaç mm ile cm ortasında değişen çaplarda ve çoklukla öteki epidermal (derinin en üst
tabakası) değişikliklerin olmadığı lezyonlar izlenir. Renk ekseriyetle uniform olarak süt beyazı yahut tebeşir
beyazıdır. Çok açık derili bireylerde lezyonlar çok besbelli değildir lakin koyu derili şahıslarda vitiligolu deri ile
lezyonsuz deri ortasındaki kontrast dikkat caziptir. Vitiligolu alanlar üzerindeki kıllarda genellikle
beyazlaşır. Lezyonlar en çok yüz, el sırtları, göğüs başları, aksilla (koltukaltı), göbek,sakrum ( kuyruk
sokumu), inguinal (kasıklar) ve anogenital bölge üzere alanlarda görülür.tekrarlayan sürtünme ve travma el
sırtları, ayaklar, dizler, dirsekler ve ayak bilekleri üzere kemik çıkıntıları olan yerlerin etkilenmesine neden
olabilir.
Klinik olarak vitiligo tipleri
Lokalize (fokal, segmental)
Generalize ( akrofasiyal (yüz ve eller) ve yaygın)
Unıversal
Karma
Tanı ekseriyetle anamnez (hastanın öyküsü), klinik bulgular ve çeşitli laboratuar incelemeleri ile konur.
wood ışığı (mor ışık) ile olağan deriyle lezyonlu deri ortasındaki kontrast artışı da teşhis koymada
kullanılmaktadır.
Vitiligo şahıslarda kozmetik bozukluklara ve emosyonel gerilime yol açması nedeniyle toplumsal bir sorun
olduğundan günümüze kadar değişik usullerle tedavi edilmeye çalışılmıştır. Vitiligoda tam olarak
ülkü, etyolojiye odaklı, tesirli bir ilaç şu ana kadar mevcut değildir. Hastanın yaşı ve vitiligonun tipi tedavi
seçimini etkileyecek birinci iki etkendir. Vitiligo tedavisinde ulaşılabilecek muvaffakiyet, hastalığın tipine,
yaygınlığına, deri rengine, yaşına, seçilecek tedaviye ve tedavi müddetlerine bağlı olarak değişebilmektedir.